متن سخنرانی حضرت امام خمینی (ره) در روز 12 بهمن 1357 پس از ورود به ایران در بهست زهرا ایراد کردند به شرح ذیل میباشد
بسم الله الرحمن الرحیم
ما در این مدت مصیبت‌ها دیده‌ایم،
مصیبت‌های بسیار بزرگ و بعضی پیروزی‌ها حاصل شد که البته آن هم بزرگ بوده، مصیبت‌های
زن های جوان مرده، مردهای اولاد از دست داده، طفل‌های پدر از دست داده.من وقتی چشمم به بعضی
از اینها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند می‌افتد، سنگینی در دوشم پیدا میشود
که نمی‌توانم تاب بیاورم. من نمی توانم از عهده این خسارات که بر ملت ما وارد شده
است برآیم، من نمی توانم تشکر از این ملت بکنم که همه چیز خودش را در راه خدا داد،
خدای تبارک و تعالی باید به آنها اجر عنایت فرماید.من به مادرهای فرزند از
دست داده تسلیت عرض می‌کنم و در غم آنها شریک هستم. من به پدرهای جوان داده، من به
آنها تسلیت عرض می کنم. من به جوان هائی که پدرانشان را در این مدت از دست داده
اند تسلیت عرض می کنم.خوب، ما حساب بکنیم که این
مصیبت‌ها برای چه به این ملت وارد شد، مگر این ملت چه می‌گفت و چه می‌گوید که از آ‌ن‌وقتی
که صدای ملت در آمده است تا حالا قتل و ظلم و غارت و همه اینها ادامه دارد. ملت ما
چه می گفتند که مستحق این عقوبات شدند ملت ما یک مطلبش این بود که این سلطنت پهلوی
از اول که پایه گذاری شد برخلاف قوانین بود.آنهائی که در سن من
هستند، می دانند و دیده اند که مجلس موسسان که تاسیس شد، با سرنیزه تاسیس شد، ملت
هیچ دخالت نداشت در مجلس موسسان، مجلس موسسان را با زور سرنیزه تاسیس کردند و با
زور، وکلای آن را وادار کردند به اینکه به رضاشاه رای سلطنت بدهند.
